1աՓողը բերանի՜դ. բարծիւի պէս յարձակվում է Տիրոջ տան վերայ թշնամին, որովհետեւ գզանց արին իմ ուխտը, եւ իմ օրէնքի դէմ յանցանք գործեցին։ 2դԴէպի ինձ են աղաղակում. Ով Աստուած, եմենք Իսրայէլս ճանաչում ենք քեզ։ 3Իսրայէլը մերժեց բարին, թշնամին պիտի հալածէ նորան։ 4զՆորանք թագաւոր դրին, բայց ոչ թէ ինձանից. Իշխաններ դրին, բայց ես չ’իմացայ. էիրանց արծաթն ու իրանց ոսկին իրանց համար կուռքեր շինեցին, որպէս զի բնաջինջ լինեն։
5Քո որթը մերժուեցաւ, ով Սամարիա, վառուեցաւ իմ բարկութիւնը նորանց վերայ. ըմինչեւ ե՞րբ պիտի նորանք չ’կարողանան սրբուիլ։ 6Որովհետեւ նա էլ է Իսրայէլիցը. Արուեստաւորը շինեց նորան, եւ նա Աստուած չէ. Որովհետեւ փշուր փշուր պիտի դառնայ Սամարիայի որթը։ 7Որովհետեւ թքամի սերմեցին եւ մրրիկ պիտի հնձեն. Նա հասկ չ’ունի. Բոյսը չի շինելու խիւսը. Եթէ շինէ էլ՝ ժօտարներն են կուլ տալու։ 8իԻսրայէլը կուլ գնաց. Հիմա ազգերի մէջ պիտի լինեն լանախորժ ամանի պէս։ 9Որովհետեւ խնորանք գնացին Ասորեստան. ծվայրենի էշը ման է գալիս իրան համար. Եփրեմը կսիրականներ է վարձում։ 10Թէեւ վարձեն էլ ազգերի մէջ, հես նորանց պիտի ժողովեմ. Եւ նորանք կ’հանգստանան մի քիչ ձիշխանաց թագաւորի բեռիցը։ 11Որովհետեւ Եփրեմը շատացրեց սեղանները մեղանչելով, ղսեղանները նորա համար մեղքի պատճառ եղան։ 12Եւ ես ճնորան գրեցի իմ բիւրաւոր օրէնքները. Իսկ նորանք օտարոտի բանի պէս համարուեցան։ 13Իբրեւ միմ ընծաների զոհեր նորանք միս են զոհում եւ ուտում, յՏէրը նորանց չէ հաւանում. նհիմա նա պիտի յիշէ նորանց անօրէնութիւնը եւ պատժէ նորանց մեղքերը. շնորանք Եգիպտոս պիտի ետ դառնան։ 14ոՈրովհետեւ Իսրայէլը մոռացաւ իր Արարչին եւ չպալատներ շինեց. Եւ Յուդան շատացրեց պարսպաւոր քաղաքները։ Բայց պես կրակ պիտի ուղարկեմ նորանց մէջ, եւ նա պիտի լափէ նորա պալատները։